Razvojni put Gorana Vesića

Period kojim se bavimo – od 2000. do 2014. godine –  u isto vreme je i najdinamičniji deo Vesićeve karijere i period njegove tranzcije od najbližeg saradnika Zorana Đinđića u prijatelja Aleksandra Vučića, kako sam tvrdi, odnosno njegovog poznanika i savetnika, kako tvrdi Vučić.

 

U ovom pregledu pratimo razvoj Vesićeve karijere do njegovog izbora na mesto gradskog menažera 2014. godine. Vesićeve aktivnosti nakon imenovanja nisu ušle u ovaj pregled, pošto se od imenovanja do danas teško može pronaći dan bez neke od njegovih aktivnosti ili obećanja, pa praćenje tog dela njegove prošlosti prevazilazi ovaj format.

 

Kao i do sada Istinomer „Amnezija“ bavi se aktivnostima i događajima nakon 5. oktobra 2000. godine, pa smo čitaocima dužni kratak uvod u Vesićevu karijeru pre tog datuma. Vesić je rođen 1969. godine, odrastao je u Kraljevu, devedesetih je bio zamenik glavnog i odgovornog urednika lista „Student“, a uređivao je i „Demokratiju“. Tu sreće Zorana Đinđića, a u jednom od intervjua izjavio je da je Đinđić presudno uticao na njegov život. 

 

Diplomirani je pravnik. U Demokratskoj stranci dugo je bio na visokim pozicijama – više puta je bio biran u glavni i izvršni odbor stranke. Od 1995. do 1997. godine bio je šef kabineta Zorana Đinđića. Važio je za jednog od glavnih arhitekata izbornih pobeda Zorana Đinđića na unutarstranačkim izborima 1994. i 2000. godine. 

 

Interesantno je da se Vesić u Srbiju vratio 8. oktobra 2000. godine, jer ga je Vojni sud osudio kao dezertera na dve godine zatvora zbog toga što se za vreme bombardovanja 1999. godine sklonio u Crnu Goru zajedno sa Zoranom Đinđićem. 

 

Vesićeva karijera predstavlja jednu od interesantnijih karijera kroz koju se može pratiti ne samo uspon jednog političara, već i veze sporta, biznisa i politike u Srbiji.