Rođen je 1975. godine u Beogradu.
Osnovnu školu, muzičku i srednju medicinsku školu završio je u Subotici. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, gde je i specijalizirao ortopedsku hirurgiju i traumatologiju.
Radio je kao lekar u Hitnoj pomoći u Subotici i ortoped u Zdravstvenom centru u Subotici. Imao je, takođe, i preduzeće za prodaju računara, opreme i softvera. Godine 2006. upisao je master studije iz oblasti evropskih integracija i uprave na Fakultetu za ekonomiju, finansije i administraciju Univerziteta Singidunum u Beogradu.
Govori engleski jezik, služi se nemačkim, mađarskim i norveškim.
Politički je aktivan od 1996. godine, a godinu dana kasnije postaje član Demokratske stranke. Bio je jedan od vođa Studentskog protesta 1996/1997. godine i osnivač Studentske inicijative. Član Predsedništva DS-a postaje 2006. godine. Na Skupštini DS održanoj 18. decembra 2010. godine ponovo je izabran za člana Predsedništva stranke.
U martu 2001. godine Vlada Republike Srbije imenuje ga za načelnika Severnobačkog okruga.
U dva mandata bio je poslanik u Skupštini Srbije i Skupštini SCG, gde je obavljao funkciju predsednika Odbora za evropske integracije.
Maja 2007. izabran je za predsednika Narodne skupštine Republike Srbije i bio je najmlađi predsednik parlamenta u istoriji ove institucije. Od jula 2008. godine nalazio se na mestu ministra životne sredine i prostornog planiranja u Vladi Srbije. Početkom marta 2011. godine njegovom resoru je dodato i rudarstvo.
Posle izbora održanih 2012. godine Dulić je izabran za narodnog poslanika, ali je već novembra iste godine, na komentar novog predsednika DS-a Dragana Đilasa da nekadašnji ministri ne bi trebalo da budu poslanici, vratio svoj mandat. Tome je prethodilo pokretanje istrage protiv njega zbog moguće umešanosti u slučaj postavljanja optičkih kablova firme „Nuba“ bez tendera. Slučaj “Dulić” bila je prva velika afera koja je otvorena nakon što je Srpska napredna stranka preuzela vlast 2012. godine.
Međutim, optužnica protiv bivšeg ministra njega i njegovog nekadašnjeg zamenika Nebojše Janjića, kao i direktora „Puteva Srbije“ Zorana Drobnjaka nekoliko puta vraćana je na doradu i preciziranje. Tek u februaru 2015. godine Apelacioni sud potvrdio je optužnicu.
Dulić, Janjić i Drobnjak teretili su se da su od jula 2009. do jula 2012. iskorišćavanjem i prekoračenjem svojih službenih položaja u postupku odlučivanja povodom zahteva za izdavanje saobraćajno tehničkih uslova, lokacijskih dozvola, saglasnosti građevinskih dozvola investitoru „Nuba invest“ d.o.o. sa sedištem u Beogradu omogućili izgradnju linijskog infrastrukturnog objekta – telekomunikacione mreže.
Suđenje pred Specijalnim sudom počelo je u junu 2015. Dulić je negirao krivicu, tvrdeći da je postupak protiv njega pokrenut da bi se kriminalizovala prethodna vlast, a da bi vlast SNS-a „ispala najpoštenija na svetu“.
U julu 2017. godine Dulić je proglašen krivim za zloupotrebu položaja i izrečena mu je kazna od tri godine i šest meseci zatvora. Krivim su proglašeni i Nebojša Janjić, koji je osuđen na tri godine zatvora i Zoran Drobnjak, koji je osuđen na godinu dana zatvora.
Međutim, u junu 2018. godine Apelacioni sud ukinuo je ovu prvostepenu presudu i naložio da se suđenje ponovi pred Specijalnim sudom. U obrazloženju odluke Apelacionog suda navedeno je da se osnovano izjavljenim žalbama okrivljenih i njihovih branilaca dovodi u sumnju pravilnost zaključka prvostepenog suda da se u njihovim radnjama stiču elementi krivičnog dela zloupotreba službenog položaja.
U decembru 2021. Specijalni sud u Beogradu oslobodio je Dulića, Janjića i Drobnjaka optužbi da su zloupotrebili službeni položaj.
