Rođen 1947. godine u Stanišiću (na krštenju je dobio ime Mirko).
Kako navodi u zvaničnoj biografiji, osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a gimnaziju u Somboru 1965. godine. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu Srpske pravoslavne crkve u Beogradu 1969. godine.
„Za vreme studija primio je monaški postrig od svog duhovnog oca, blaženopočivšeg arhimandrita Justina Popovića, dobivši monaško ime Irinej. Iste godine ga Episkop raško-prizrenski Pavle (potonji patrijarh srpski) rukopolaže za jerođakona, a potom za jeromonaha. Nepune dve godine boravi u manastiru Ostrogu (1969 – 1970) i predaje u Monaškoj školi pri manastiru. Deceniju 1970 – 1980. provodi u Atini na postdiplomskim studijama na Bogoslovskom fakultetu atinskog Univerziteta, gde je, juna 1980. godine, odbranio doktorsku disertaciju“, piše u biografiji.
Dodaje da je posle kraćeg studijskog boravka u Parizu, na ruskom Bogoslovskom institutu Svetog Sergija (1980 – 1981), izabran je za docenta na katedri Svetog Pisma Novog Zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu, gde i danas drži istu katedru u zvanju redovnog profesora.
Na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora SPC 1989. godine izabran je za Episkopa moravičkog, vikara Patrijarhu srpskom, a potom je posle hirotonije u Pećkoj patrijaršiji 20. maja 1990. godine, izabran za Episkopa bačkog i ustoličen u Novom Sadu, 24. decembra iste godine.
„Objavio je mnoge bogoslovske tekstove, naučne i popularne, kao i dosta prevoda. Desetak godina uređivao je Pravoslavni misionar, popularni časopis u izdanju Svetog Arhijerejskog Sinoda. Sada uređuje i izdaje Besedu, teološki časopis Eparhije bačke. Član je prevodilačke Komisije Svetog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, Svepravoslavne komisije za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom, Svepravoslavne komisije za dijalog sa luteranima, Komisije Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve za dijalog sa analognom Komisijom Biskupskih Konferencija Hrvatske i Srbije i Crne Gore; zatim član Komisije za organizovanje i praćenje verske nastave pri Vladi Republike Srbije, Udruženja biblijskih teologa Grčke, Udruženja književnika Srbije, Komiteta pokreta za jedinstvo i saradnju duhovno srodnih istočnohrišćanskih naroda i Saveta verskih lidera Evrope ‘Religija za mir'“, ističe u biografiji.
Burne reakcije u javnosti izazvala je njegova poruka organizatorima „Kobasicijade“ u Turiji koji su planirali da tu manifestaciju održe u vreme posta. „Ukoliko se Kobasicijada ipak održi u toku prve sedmice Časnog i Velikog posta (!), kapija porte hrama u Turiji biće zatvorena, a sa zvonika će se na svakih petnaest minuta oglašavati mrtvačko zvono. Jedino bogosluženje za navedena tri dana biće sveta Liturgija, u nedelju 29. februara, i to radi pričešća onih koji post drže i Bogu se mole“, navedeno je u saopštenju.
„Povodom najave Odbora za organizaciju turijske Kobasicijade da će se ovogodišnja Kobasicijada održati u Turiji od 27. do 29. februara 2004. godine, odnosno u toku prve ili Čiste nedelje Časnog i Velikog posta, pravoslavna Eparhija bačka izražava svoje energično protivljenje ovoj manifestaciji u najavljeno vreme. Ako se održi u toku posta, ona će predstavljati grubo kršenje kanonskih načela, crkvene discipline i poretka, a osobito saborskih i svetootačkih odredbi koje se odnose na svetinju najvažnijeg i najstrožeg posta u Pravoslavnoj Crkvi Hristovoj, na sablazan i duhovnu štetu njenih vernika, u Turiji i svugde drugde. Ovom prilikom pozivamo sve vernike naše Crkve da ustanu u odbranu svetinje posta i da zaštite veru i tradiciju naših časnih predaka. Njegovo Preosveštenstvo Episkop bački G. Irinej je ovim povodom uputio pismo Odboru Kobasicijade tražeći da se ona održi pre početka Časnoga posta, opominjući ih da će u suprotnom svi članovi Upravnog odbora Kobasicijade biti privremeno odlučeni od crkvene zajednice, tojest od svetog Pričešća, i biće im uskraćena svaka molitva Crkve, odnosno u narednih godinu dana sveštenik neće ulaziti u njihov dom i neće im se vršiti nijedna sveštenoradnja, osim svete Tajne Krštenja, jer deca nisu kriva za greh i ludost svojih roditelja.“ (spc.rs, 18. 2. 2004. godine)
Izjavio je da je homoseksualno ponašanje neprihvatiljivo i da Zakon o priznavaju istopolnih partnerstava, koji je najavila ministarka za ljudska prava i društveni dijalog Gordana Čomić, nije njena ideja već ideja iz Brisela.
„Naš stav je sledeći: čovek je od Boga stvoren kao muž i žena, kao bračna zajednica, kao porodica, a ne kao ‘dvojica tatâ’ ili ‘dve mame’. Po ovoj stvari isto je učenje Biblije i Кorana. Homoseksualno ponašanje je neprihvatljivo i za Jevreje, i za hrišćane, i za muslimane, ali sadašnje vreme i davno prošlo vreme nisu isto vreme, tako da danas niko i nigde u kulturnom svetu ne kamenuje homoseksualce“, rekao je episkop Irinej za list Pečat. Kako je naveo, „mi se danas ne mešamo ni u čiji lični izbor i privatni život niti želimo da ikome budu uskraćena prava i sloboda volje, ali ne prihvatamo nametanje homoseksualnosti odraslima i deci kao ravnopravne ‘orijentacije’ i medijsko, dirigovano davanje prednosti toj ‘orijentaciji’ nad većinskom, po meni prirodnom i samorazumljivom“. (Beta, 1. 1. 2021. godine)
U medijima se pominje kao mogući kandidat za novog patrijarha SPC. On, međutim, ističe da je „svaka spekulacija oko izbora naslednika na tronu Svetog Save izraz ili prizemne i kratke pameti ili nedobronamernog odnosa prema našoj Crkvi i našem narodu“.
„Estradizacija i pravljenje rijaliti programa od svega u našem životu nisu mimoišli ni našu Crkvu. Takvoj pojavi su, nažalost, doprineli i pojedinci iz crkvenih, odnosno paracrkvenih krugova. Sa druge strane, u moru lažnog i propagandnog novinarstva mogu se naći i zamešateljstva u kojima se prepoznaju raznoliki anticrkveni i antisrpski interesi političkih i ideoloških struktura, ne samo domaćih.“ (Pečat, 1. 1. 2021. godine)
Foto: FoNet/Zoran Mrđa
